Lore – 36 – creatief en zachtaardig
Ik was 21 jaar en had afgesproken met een jongen. Hij zou voor me koken bij zijn thuis. Hij ging te ver, zonder mijn toestemming. Ik bevroor onder zijn aanraking. Nadien voelde ik me vies. Ik ben me thuis gaan wassen en heb gehuild. Tot vandaag heb ik het gevoel dat ik er die avond niet echt bij was.
Nadien bleek ik zwanger. Het was voor mij meteen duidelijk dat ik dit niet wilde. Ik zocht en vond waar ik terecht kon en had een abortus. Ik praatte er met niemand over. Pas achteraf besefte ik dat het niet oké was en dat ik nood had om mijn ervaring te delen. Ik vertelde het uiteindelijk aan mijn zus en mijn mama. Zij reageerden heel begripvol en vonden het jammer dat ik hen niet van in het begin had ingelicht.
De schroom om erover te praten, blijft. Ik ken in mijn omgeving niemand die een abortus had. Je hoort wel dat 1 op 5 vrouwen dit meemaken, en toch heb ik het gevoel dat ik alleen sta. Daarom wil ik meedoen met deze campagne. Om te zien en te horen dat ik niet de enige ben.
Een abortus hebben was de beste keuze die ik toen kon maken. Ik ben blij dat we in een land leven waar die hulpverlening vlot, veilig en toegankelijk is. Ik heb wel het gevoel dat het verwerkingsproces voor mij makkelijker was geweest als ik mijn ervaring vanaf het begin met iemand gedeeld had.
