In de wachtzaal merk je dat je niet alleen bent. Vrouwen van verschillende leeftijden, origines, … maken er dezelfde keuze.

Anoniem, 28 jaar

Ons verhaal begint bij een prachtige dochter van 3,5 jaar. We besloten al vroeg dat we na onze dochter geen tweede kind wilden. Ze was perfect, hield van rust en kon genieten van alle aandacht van twee ouders.

Onze jobs zijn onze hobby. We spenderen er veel tijd aan, maar vonden een perfect evenwicht zodat we het konden combineren met ons gezin. Plots bleef mijn menstruatie uit. Dit gebeurt wel vaker, dus in het begin was er geen paniek. Na 5 dagen viel het verdict: een positieve zwangerschapstest.

Ik raakte compleet in paniek. Tranen stroomden over mijn gezicht en ik belde onmiddellijk mijn man op. Aan de andere kant van de lijn hoorde ik een combinatie van geluk en angst. Welke invloed zal dit hebben op ons leven? We beseften al snel dat alles zou veranderen. Onze dochter zou zeker een goede grote zus zijn, maar we zouden haar nooit meer kunnen bieden wat ze vandaag heeft. Alle aandacht, alle rust,… zou verdwijnen bij het ontstaan van dat nieuwe leventje.

Zouden we alle opofferingen die we de eerste keer zonder problemen maakten nog eens kunnen doen? Zouden we onze job nog meer opzij kunnen zetten? Zou ons tweede kind evenveel liefde en aandacht kunnen ontvangen als ons eerste? Het zou het in ieder geval wel verdienen.

De keuze was hartverscheurend, maar diep vanbinnen ook snel gemaakt. Het was een  egoïstische keuze. Eén waarbij we kozen voor het gemak en comfort van ons huidige leven boven dat van ons ongeboren kind. Een lichte vorm van twijfel was er altijd en zal er ook altijd zijn. Maar bij elk bezoek aan het centrum nam de twijfel af.

In de wachtzaal merk je dat je niet alleen bent. Allerlei vrouwen van verschillende leeftijden, origines, alleen of samen met hun partner, maken er dezelfde keuze. De begeleiding van aan het onthaal tot verpleging en dokters is enorm rustgevend. In het centrum had ik voor het eerst het gevoel dat er geen taboe zou moeten zijn rond het maken van zo’n keuze. Je wordt niet beoordeeld, nagekeken of uitgevraagd. Je vertelt het verhaal zoals jij wilt en elke stap die daarop volgt staat in het teken van jouw keuze.

De beslissing, maar ook zeker de begeleiding die ik in het centrum kreeg, maakt dat ik vandaag sterker in mijn schoenen sta. Ik durf vertellen aan de buitenwereld welke keuze ik heb gemaakt en ik durf er helemaal achter te staan.

In het centrum had ik voor het eerst het gevoel dat er geen taboe zou moeten zijn rond het maken van zo'n keuze. Je wordt niet beoordeeld, nagekeken of uitgevraagd.