Anoniem - 32
Ik zat midden in het tweede jaar van mijn studies aan het conservatorium toen ik zwanger geraakte van een vriend met wie ik geen romantische relatie had. Ik studeerde nog en stond er helemaal alleen voor. Ik had ook geen (financiële) steun van mijn ouders. De beslissing om de zwangerschap te beëindigen was zwaar, maar ik sta er vandaag nog steeds achter. Ik kon mijn studies afwerken, en weet intussen dat ik geen kinderwens heb. Jaarlijks houd ik op de uitgerekende datum een soort herdenking waarbij ik stilsta bij het leven dat er niet is en mijn leven dat er wel is; gelukkig zonder kind.