Inez – 32 – dierenarts – optimist
Ik was 28 en had een onenightstand met een collega. We waren onvoorzichtig. Hoewel ik absoluut nog niet toe was aan een kind, was mijn eerste reactie: “Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten.” Ik studeerde nog en had geen netwerk in de buurt. Ik zou mijn droom om dierenarts te worden, moeten opgeven. Het gesprek in het abortuscentrum heeft me erg geholpen. Het feit dat ik geen uitzondering was, stelde me gerust. Verder heb ik er toen emotioneel gezien niet veel aandacht aan besteed.
Ik liet meteen na de behandeling een spiraal plaatsen en dacht dat ik veilig was. Bleek dus niet zo. Twee jaar later – in volle lockdown – raakte ik opnieuw zwanger. Deze keer zat ik wel in een relatie, maar mijn partner had geen kinderwens meer. Op de dag dat hij mij vertelde dat hij niet meer verder wilde met mij, ontdekte ik dat ik zwanger was. Ik wilde mijn kind niet laten opgroeien in een gebroken gezin. Maar tegelijk was ik in de war. Hoe groot is de kans dat je zwanger wordt met een spiraal? Blijkbaar was er toch iets dat er heel graag wilde zijn…
We zaten in volle lockdown. Ik was alleen met mijn gedachten en merkte dat ik veel meer behoefte had om te praten en mijn verhaal te delen. De herinneringen aan mijn eerste abortus kwamen ook terug. Alle opgekropte emoties kwamen naar boven en het leek even alsof ik de last van de wereld op mijn schouders droeg. Het heeft een tijdje geduurd voor ik uit dat dal was. Ik weet nu dat emoties er mogen zijn, en dat je niet alleen bent. Een abortus hebben is kut en niet fijn, maar het is ok.
Toen ik mijn verhaal deelde met mijn mama, bleek dat zij zoveel jaren geleden hetzelfde had meegemaakt. Zij koos voor een abortus, terwijl mijn peettante is ‘moeten’ trouwen omdat ze ongepland zwanger was. Zij is niet kunnen gaan studeren en leidt nu een heel ander leven dan ze voor ogen had. Ik besef eens te meer hoe belangrijk het is om een keuze te hebben.
Waar ik me heel erg aan stoor en kwaad over kan maken is het idee dat je een abortus kan voorkomen door meer voorlichting te geven. Wat ik aan de lijve ondervonden heb, is dat geen enkele anticonceptie 100% is. Ik heb zelf voorlichting gegeven – ook in scholen – en ik weet hoe je een ongeplande zwangerschap kan voorkomen. Toch overkwam het mij 2 keer. Natuurlijk is voorlichting belangrijk, maar het zou zo fijn zijn als we kunnen accepteren dat niet alles te voorkomen is.
