Ambtenaar – 35 – mama van 3
Ik ben mama van 3 kindjes. De jongste 2 kwamen – bewust – heel kort na elkaar en dat was best heftig, met korte nachten, veel geregel en er was er altijd wel eentje met snottebellen of koorts. We hadden net een nieuw huis gekocht en zaten middenin een verhuis. Toen ik een week overtijd was voelde ik dat er iets niet klopte. Ik deed een test en kreeg meteen 2 streepjes. Mijn eerste gedacht was ‘oh fuck’, niet nog een keer. Mijn kinderen zijn alles voor mij. Ik had het gevoel dat ik niet genoeg tijd en aandacht zou hebben voor hen, als er nog eentje bij kwam.
De week tussen mijn telefoontje en de eerste afspraak in het abortuscentrum leek wel een jaar te duren. Ik vond de beslissing echt heel moeilijk. Er zijn mensen die 10 jaar moeten proberen om kinderen te krijgen, en wij laten het weghalen. Het voelt zo oneerlijk.
Net na mijn abortus, ging de wereld in lockdown. Ik werkte vooral van thuis en dat was goed. Ik had geen zin om mensen te zien. De dag dat ik terug naar kantoor moest, had ik het gevoel dat er een grote stempel op mijn hoofd stond: “ik had een abortus”. Ik was ook wat bijgekomen en noemde het lachend mijn ‘coronakilo’s’, terwijl het eigenlijk verwerkingskilo’s waren. Ik ben een emo-eter.
Mijn partner en ik verwerken het op een andere manier. Omdat ik zo pril zwanger was, was het voor hem alsof ik een morning afterpil nam; terwijl dit voor mij een 4de zwangerschap was die ik wilde stopzetten.
Mijn emoties verschillen van dag tot dag. De ene dag is het ok, de andere word ik geconfronteerd met iets dat me herinnert aan mijn abortus op televisie of de radio en ben ik heel verdrietig. Het stoort me dat abortus vaak negatief in beeld wordt gebracht. Daarom heb ik zelf ook angst om mijn verhaal te delen. Deze zomer keek in naar een programma op tv waarin een LEIF arts heel mooi vertelde over haar werk. Tussendoor haalde ze terloops aan “maar een abortus, dat zou ik nooit kunnen doen als arts”. Dat voelde als een steek in mijn hart. We zijn nog ver van de ideale wereld, waar abortus op een genuanceerde manier bespreekbaar is.
