Marie – soldaat ambulancier – 26
Mijn vriend en ik waren nog maar net terug opnieuw samen toen ik zwanger bleek. Ik heb 3 maanden getwijfeld, tot de wettelijke termijn me dwong een beslissing te nemen. Ik vond het verschrikkelijk moeilijk. Ik werd constant heen en weer geslingerd tussen verschillende emoties. Uiteindelijk koos ik voor een abortus. Ik heb geen spijt van die beslissing, maar ik denk er wel nog vaak aan. Ik heb nog altijd moeilijke dagen. Soms lijkt alles tegenstrijdig en switch ik tussen opluchting, verdriet en schuldgevoel; tegenover mijn foetus en tegenover mensen die moeilijk zwanger kunnen geraken.
Enkele weken na de ingreep kwam ik in een winkel een anti-abortusaffiche tegen. Ik was daar echt niet goed van. Ik sprak de handelaar aan en de man wist niet hoe te reageren. De dag erna was de affiche weg. Ik merk dat mensen het moeilijk vinden om over het thema te praten. Ze weten vaak niet hoe ze moeten reageren en lijken het onderwerp vervolgens compleet te negeren. Ik zou veel liever hebben dat ze gewoon vragen stellen en interesse tonen. Dan kan ik uitleggen dat kiezen voor een abortus geen egoïstische beslissing is, maar een moeilijke en doordachte keuze waar echt niemand licht over gaat.